“Haaayyy… kapagod…”
Iyan ang madalas naming nauusal na
magkakapatid pagkatapos tuntunin ang matirik na kalsada patungo sa
bahay-pananambahan na aming dinadaluhan.
Ano nga ba ang kahulugan ng salitang iyon para sa amin? Dahil ba sa pananakit ng aming mga binti?
Hindi kaya nagsasawa na kaming magtungo sa simbahan dahil lamang sa matirik na
kalsadang iyon? O baka naman nanlalamig
na ang puso namin sa paglilingkod at ang naisin nalang ay mamahinga sa bahay?
Sa aking patuloy na paglalakbay tungo sa
kasakdalan ng paglilingkod, di lamang ako ang nakakaramdam ng pagod at
panghihina kundi ang mga kasabayan ko din sa paglalakbay. Ngunit ano ang dahilan bakit parin kami
nagpapatuloy at hindi sumusuko gaano man kadami ang hadlang sa aming daraanan?
Dahil…
Nagdesisyon
na kaming maglingkod sa Dios, walang lingon-likod.
Narinig
mo yan satanas? Matagumpay ang Cupang
Antipolo Chapter!
Written by
Yhang2008.
No comments:
Post a Comment