Hindi Niya tayo
pinakitunguhan ayon sa ating mga kasalanan, ni ginantihan nang ayon sa ating
mga kasamaan.
-Awit 103:10
“Hindi patas!” Nasabi mo
na ba ito? Mahirap talagang tanggapin na may mga taong hindi napaparusahan sa
kanilang ginawang kasalanan. Alam natin ang damdaming ito kahit noong mga bata
pa tayo. Nagagalit tayo kapag may ginawa tayong mali, tapos tayo lang ang
pinalo at hindi ang ating kapatid. Hanggang sa pagtanda natin ganito pa rin ang
ating kaisipan. Iniisip natin na ang mga makasalanan ay dapat parusahan ng Dios
at tayong mga mabubuti ay dapat namang purihin.
Ang totoo, kung paiiralin
ng Dios ang pagiging ‘patas’, tayong lahat ay dapat maparusahan! Pasalamat tayo
dahil “hindi Niya tayo pinakitunguhan ayon sa ating mga kasamaan” (Awit
103:10.) Dapat maging masaya ang mga nagtitiwala kay Jesus dahil pinili ng Dios
na maawa sa kanila sa halip na parusahan sila. Naging mabuti Siya sa atin kahit
karapat-dapat tayong parusahan. Nagpakita na ba tayo ng kabutihan sa mga
nagkasala sa atin?
Hindi ang pagiging ‘patas’
kundi ang awa ng Dios ang nagtutulak sa Kanya upang tayo ay abutin. Kapag may
nanumbalik sa Kanya, nagdiriwang sa kalangitan. Nagpapasalamat ako sa Dios
dahil ang pagiging ‘patas’ ay hindi Niya pinairal sa akin.
Isinulat ni: Joe Stowell
“Pag-ibig
Niyang walang kapantay,
Sa
‘di karapatdapat Niya iniaalay;
Maging
kabutihan, kaawaa’y ibinibigay
‘Yan
ang kahulugan ng biyayang tunay.”
NAHAHABAG TAYO SA IBA
DAHIL ANG DIOS ANG UNANG NAHABAG SA ATIN.
No comments:
Post a Comment