ALAALA AT PARANGAL

Ito ang Aking katawan na inihahandog para sa inyo. Gawin ninyo ito bilang pag-aalaala sa akin.

-1 Corinto 11:24

May isang sementeryo na malapit sa Washington D.C. sa Amerika na tinatawag na Arlington National Cemetery. Araw-araw, mahigit kumulang 25 sundalong Amerikano ang inililibing doon. May mga retirado pero mayroon ding namatay sa labanan.

May isang grupo ng mga sundalong Amerikano na nakadestino sa Arlington. Trabaho nilang tumulong sa paglilibing at pagpaparangal sa mga kapwa nila sundalo na doon ililibing. Hindi naman  mapanganib ang tungkulin ng mga sundalong nagtatrabaho sa Arlington, pero nakakalungkot ito. Araw-araw nilang inaalala ang mga nagbuwis ng kanilang buhay upang maligtas sa panganib ang mga tao sa iba’t ibang panig ng mundo.

Si Cristo naman ay namatay upang maligtas sa kasalanan ang lahat ng sasampalatay sa Kanya. Inaalala natin ang ginawa Niyang ito sa pamamagitan ng Banal na Hapunan. Noon malapit na Siyang mamatay, inutusan ni Jesus ang mga sumampalataya sa Kanya na ganapin ang Banal na Hapunan bilang pag-aalaala sa Kanya (1 Corinto 11:24). Ngunit ang pag-aalaala natin sa sakripisyong ginawa ng Panginoong Jesus ay hindi dapat hanggang Banal na Hapunan lamang. Sikapin rin nating alalahanin at parangalan Siya sa pamamagitan ng ating pamumuhay araw-araw.

Isinulat ni: B.Crowder.

“Salamat, salamat, O Panginoong Jesus,

Na kayo’y namatay para sa akin, doon sa Krus;

Tulungan Ninyo po ako na laging alalahanin

Ang Inyong ginawang pagliligtas sa akin.”

DAHIL NAMATAY SI CRISTO PARA SA ATIN, MAMUHAY TAYO PARA SA KANYA.