Naranasan mo na bang ma-inlove sa taong di ka naman talaga
type? Ang mag-add a friend sa fb pero di ka inaccept, na-try mo na? Yung
mag-send ka ng email pero di ka nirereplayan? Mag-call&text ng paulit-ulit
pero di ka sinasagot? Naranasan mo na ba na minsang kapain mo ang bulsa sa
likod ng pantalon mo ay di mo na makapa ang pitaka mo na naglalaman di lang ng
pera kundi ATM at mga ID? Nadukutan ka na ba ng cellphone o nalaslasan ng bag?
Matutukan ng patalim? Ma-basted? Ma-isnaban? Mabulyawan ng boss? Ma-traydor ng
kaibigan? Ma-tsismis?
Inaamin ko, ang ilan sa mga nabanggit
ko diyan ay naranasan ko na. Ang kirot nga sa puso ih. Nasabi ko pa sa sarili
ko, “Nagmahal lang naman ako ah, bat ganun siya?”, “Bat nangyari yun,
iniingatan ko na nga ng sobra nawala pa”, “Nananahimik na nga ko dito sa sulok
tas napagalitan pa din”, “Ano ba kasalanan ko bat sakin pa yun nangyari?”…
Kirot – NAPAKASAKIT, sobra, BRUTAL,
ang hirap titigan, DI MAIPALIWANAG NA HAPDI. (Iyan ang nasabi ko habang
pinapanood ang “the Passion of Christ.”) Sa bawat palo ng LATIGONG BAKAL sa
likod NIYA, sa bawat DUGO na lumalabas sa mga naghahapdiang SUGAT NIYA na
nabibilad sa matinding sikat ng araw habang umaakyat sa matarik na bundok, si
HESUS ang dumanas ng parusa sating mga kasalanan.
Nahihiya ako sa KANYA pag naaalala ko
ang KRUS. Dahil wala man lang nabanggit na nagsabi SIYA, “Bakit kailangang
mangyari ito sa akin? Bakit dapat akong mamatay? Wala naman akong kasalanan
ah!”. “Ama, patawarin mo sila di nila alam ang kanilang ginagawa” ang nabanggit
NIYA.
Lahat tayo ay mayroong biglaang
karanasan sa buhay na di natin matanggap gaya ng pag-yao ng isang mahal sa
buhay, paglayo ng isang matalik na kaibigan, pag-iwan ng karelasyon, pagkawala
ng mga bagay na lubos nating iniingatan, at iba pa. Lahat tayo ay mayroon ding
nagawang mga kalokohan na nakasakit at nakadismaya ng damdamin ng iba. Minsan, binabagabag pa
rin tayo kapag naaalala natin ang lahat ng yun.
Pero sana…
Maisip di natin na mayroong HESUS na
kumuha na ng lahat ng bigat na pinapasan ng puso natin. Mula noon, kahapon,
ngayon at ang mangyayari pa.
Mayroon akong nabasa na isang totoong
istorya…
Mayroong isang lalaki na hinuli sa
pagpatay ng isang 12-taong gulang na batang babae. Nang siyasatin ng pulis ang
computer niya, may lumabas na folder na ang file name “MGA KASALANAN KO” pero
di nila mabuksan kasi may password. Dahil diyan, naghanap sila ng eksperto sa
paglutas ng ganitong problema. Makalipas ang 16-oras, naging matagumpay ang
eksperto at nadiskubre niya na ang password ng file ay “GOD HELP” o “tulong ng
Diyos.” At nabasa sa loob ng folder ang buong detalye ng kanyang anim na
krimeng nagawa.
Naisip ko tuloy…
Baka nalaman niya ang KATOTOHANAN na
tanging si HESUS lang ang makakatulong sa sobrang bigat na dinadala ng puso niya
dahil sa mga kalunus-lunos na kasalanang ayaw naman niya talagang gawin.
Written by: Yhang Cabrera
No comments:
Post a Comment