KULANG PA ANG AKING BUHAY
Isinulat ni: Almina Hizon Malabanan
Minsan akala ko ay sapat na ang
naialay kong buhay;
Subalit sa dami ng magagandang
bagay na ginawa Mo, Panginoon
Aking napatunayan na kulang na
kulang pa ang buhay
Na aking ipinaglingkod sa Iyo.
Paano masusuklian ang habag Mo o o Dios?
Habag Mo kailanma’y hindi nauubos;
Paglilingkuran kita at mamahalin,
Sa abot ng aking makakayang gawin.
Minsan lubos ang kalungkutang
nadarama,
Dahil sa aking mga nakikita at
naririnig;
Ngunit minsa’y hindi ko man lang
naisip
Na mas higit at dakila ang
mararanasan sa Iyong piling.
Si Jesus ay namatay bilang kapalit ko;
Bakit kaya nagawa Niyang mahalin pa ako?
Tinungo Niya ang Krus doon sa Kalbaryo;
Bakit kaya nagawa Niyang mahalin pa ako?
Salamat, Panginoon sa Iyong
pagmamahal,
Isang pagmamahal na walang
kaparis at walang katulad;
Ang tangi ko lamang magagawa ay
papurihan Ka
Sa paraang aking alam.
Nais kong ipabatid sa Iyo, Panginoon
Ang aking pagmamahal na abot hanggang
panghabang panahon,
At isang pasasalamat na hindi matatapos;
Sa lahat-lahat ng Iyong ginawa para sa akin.
Lalakad ako kasama Mo aking
Panginoon;
Hahawak sa kamay Mo sa buong
panahon;
Panatilihin Mo po ang aking
katapatan,
Hanggang marating ko ang Iyong
kaharian.
-atemins.
No comments:
Post a Comment